Sycylia: Gdzie Tornatore znalazł swoje Cinema Paradiso
W minionym tygodniu, który upłynął nam pod hasłem Europejskiego Dnia Języków, uczniowie klasy 2bLo na zajęciach z historii sztuki oraz uczniowie klasy 4bLo i 3PI wzięli udział w lekcji poświęconej sztuce i kulturze Sycylii. Inspiracją do lekcji stał się kilkunastominutowy dokument europejskiej stacji telewizji publicznej ARTE poświęconej tematyce kulturalnej pt. Sizilien: Wo Tornatore sein Cinema Paradiso fand.
Kiedy Salvatore (Jacques Perrin), znany i poważany reżyser, otrzymuje wiadomość o śmierci swojego starego przyjaciela Alfredo (Philippe Noiret), jego myśli wracają do Giancaldo, biednej sycylijskiej wioski, w której dorastał. I tak zaczyna się „Cinema Paradiso” [„Nuovo Cinema Paradiso”, 1988] Giuseppe Tornatore, film, który oglądany wielokrotnie nigdy się nie nudzi.
Salvatore w retrospekcji wspomina swoje dzieciństwo i przyjaźń z Alfredo – montażystą „Cinema Paradiso”. Pod ojcowskim wpływem Alfredo, bohater dorasta, psoci, zakochuje się w Elenie i przeżywa miłosne rozterki. Ten niezwykły duet spędza ze sobą wiele godzin na dyskusjach o filmach i nie tylko. Całe dzieciństwo upływa chłopcu w kinie, którego wnętrze zostało zaprojektowane na wzór kościoła – z ołtarzem pod ekranem, w którym niepodzielnie rządzi ksiądz cenzurujący wszystkie filmy. Alfredo skrupulatnie uczy Salvatore umiejętności, które staną się odskocznią dla młodego chłopca i przepustką w wielki świat. Alfredo pielęgnuje marzenia Salvatore o opuszczeniu swojego małego, ciasnego miasteczka, w którym nic go nie czeka. Mówi mu: „Pamiętaj, byś tu nigdy nie wracał”, bo wie, że tylko tak chłopak w pełni wykorzysta swój potencjał. Nostalgia to jeden z głównych tematów filmu – Tornatore bada, jak kurczowe trzymanie się przeszłości, może uniemożliwić człowiekowi pójście naprzód.
Celem przeprowadzonej lekcji było zapoznanie i osłuchanie się z różnymi językami europejskimi – film jest nakręcony w języku francuskim, jednak aktorzy i reżyserzy pochodzenia włoskiego, biorący udział w dokumencie, wypowiadają się w swoim języku ojczystym. Kolejny cel to zapoznanie uczniów z elementami X Muzy włoskiej proweniencji filmu (Giuseppe Tornatore, Ennio Morricone, Robert Rossellini, postacie filmu „Cinema Paradiso” – Alfredo i Toto, miasteczka na Sycylii związane z „Cinema Paradiso” – Palazzo Adriano i Cefalu, nagrody dla filmu uzyskane w 1988r; Film otrzymał wiele nagród, m.in. Oscara, Złoty Glob i nagrodę BAFTA oraz nominacje do Césara i Złotej Palmy).
Po pierwszym obejrzeniu dokumentu uczniowie zauważyli, że słowa pojawiające się w języku francuskim są bardzo podobne lub niemalże identyczne w wymowie jak te usłyszane w języku włoskim – na poniższym zdjęciu znajduje się tylko 20 spośród kilkudziesięciu, które pojawiły się w filmie. Okazuje się, że bez znajomości języka, można znać i rozumieć znaczenie poszczególnych wyrazów.
Dokument o Cinema Paradiso rozpoczyna w Zespole Szkół Nr 2 przygodę z włoskim kinem. Ta lekcja miała się stać przyczynkiem do zainteresowania kulturą Włoch: filmem, muzyką i zabytkami na terenie Sycylii. W październiku i listopadzie na lekcjach godziny wychowawczej nauczycieli biorących udział w projekcie pojawią się filmy – Kino 3x Tornatore (Cinema Paradiso, Malena, Koneser) oraz Ojciec Chrzestny/ Pod słońcem Toskanii.
https://redakcjabb.pl/17144/jest-taki-film-cinema-paradiso